Beslissing van het Hooggerechtshof verzwakt de rechten van mensen met een handicap, zeggen advocaten:

Een recent besluit van het Amerikaanse Hooggerechtshof maakt een einde aan de rechten van gehandicapten, zeggen advocaten, door het moeilijker te maken om claims in te dienen onder sommige van de antidiscriminatiewetten van het land.

het hooggerechtshof regeerde eind vorige maand 6-3 tegen Jane Cummings, die doof en juridisch blind is, en vaststelt dat emotionele stress door discriminatie onvoldoende schade toebrengt om een ​​rechtszaak te rechtvaardigen op grond van vier federale burgerrechtenwetten.

Cummings aangeklaagd nadat premier Rehab Keller in Texas had geweigerd haar een gebarentaaltolk te geven bij haar fysiotherapieafspraken. De therapieaanbieder zei dat Cummings in plaats daarvan aantekeningen, liplezen en gebaren kon gebruiken om te communiceren.

Cummings voerde aan dat Premier Rehab Keller haar discrimineerde op basis van haar handicap, in strijd met de Rehabilitation Act van 1973 en de Affordable Care Act, die van toepassing zijn op faciliteiten die federale fondsen ontvangen zoals de therapieaanbieder.

Een federale rechter bepaalde echter dat de enige verwondingen van Cummings “vernedering, frustratie en emotionele stress” waren en gaf aan dat de wetten in kwestie in dergelijke gevallen geen vergoeding van schade toestonden. Een federaal hof van beroep bevestigde de uitspraak en een meerderheid van het Hooggerechtshof was het daarmee eens.

Opperrechter John G. Roberts Jr. schreef voor de meerderheid dat schadevergoeding voor emotioneel leed niet beschikbaar is in de meeste gevallen van contractbreuk, dus het is onredelijk om te denken dat bedrijven die federale dollars ontvangen, aan een andere norm moeten worden gehouden.

“Per slot van rekening zou een toekomstige ontvanger zich, wanneer hij overweegt om federale fondsen te accepteren, zich niet alleen afvragen welke regels hij moet volgen, maar ook wat voor soort straffen er op tafel kunnen komen”, schreef Roberts.

Naast de Rehabilitatiewet en de Affordable Care Act is de uitspraak van toepassing op Titel VI van de Civil Rights Act van 1964 en Titel IX van de Onderwijswijzigingen van 1972.

In tegenspraak merkte rechter Stephen G. Breyer op dat discriminatie vaak schadelijk is op manieren die puur emotioneel zijn.

“Het is moeilijk om het oordeel van de rechtbank te rijmen met de fundamentele doelen die antidiscriminatiewetten nastreven”, schreef Breyer. “De uitspraak van de rechtbank van vandaag stelt slachtoffers van discriminatie in staat om schadevergoeding alleen te verhalen als ze kunnen bewijzen dat ze economische schade hebben geleden, ook al is de primaire schade die door discriminatie wordt veroorzaakt zelden economisch. … De beslissing van de rechtbank van vandaag zal die slachtoffers helemaal geen oplossing bieden.”

De uitspraak plaatst mensen met een handicap in een precaire positie, zeggen advocaten.

“Deze burgerrechtenstatuten zijn bedoeld om de rechten van mensen met een handicap en andere historisch rechteloze groepen te beschermen. Door het uitsluiten van verlichting voor het emotionele leed dat kan voortvloeien uit discriminatie, vermindert dit vasthouden de waardigheid en het respect die mensen met een handicap verdienen en waar ze recht op hebben als volwaardige leden van onze samenleving”, aldus Peter Berns, CEO van The Arc.

De uitspraak zal in feite “de bescherming voor mensen met een handicap in de Rehabilitation Act en de Affordable Care Act verzwakken”, aldus Ira Burnim, juridisch directeur van het Bazelon Center for Mental Health Law.

“Bijna 50 jaar sinds de goedkeuring van de Rehabilitatiewet, worden te veel mensen met een handicap nog steeds geconfronteerd met isolement en vernedering als gevolg van discriminatie”, zei Burnim. “Door hun vermogen te beperken om geldelijke schadevergoeding te eisen en te krijgen voor het emotionele leed dat ze ervaren wanneer hun rechten worden geschonden – in veel gevallen de enige zichtbare schade die dergelijke eisers ervaren – heeft de beslissing van vandaag hun toegang tot de rechter aanzienlijk beperkt.”